Hoe komt het dat Bloemendaal niet kan afrekenen met het dossier Elswoutshoek (EWH)? Waarom kunnen raadsleden, ambtenaren, bestuurders en belanghebbenden het niet eens worden? Het is de grote vraag die telkens opkomt wanneer weer wat (geheime) informatie aan de oppervlakte komt.

Tijdens haar vakantie zijn er onthullende papieren afgeleverd bij Jet Schol. Deze Bloemendaalse volgt de kwestie EWH op de voet en stopt haar mening daarover niet onder stoelen of banken. Het steekt haar dat de gemeente Bloemendaal er alles aan doet om de broers Rob en Hans Slewe tegen te werken bij de ontwikkeling van hun landgoed. Schol vermoedt dat de documenten afkomstig zijn van iemand die last kreeg van wroeging.

Eerder ontving Schol ook al een serie papieren over de EWH-kwestie. Deze documenten gaven een onthullende inkijk over het Bloemendaal-achter-de-muren-van-het-gemeentehuis.

Het meest stuitend waren de e-mails waarbij raadsleden vaststellen dat hun bestuurders (al dan niet opzettelijk) fouten hebben gemaakt, maar daaraan geen consequenties durven te verbinden. Raadsleden stelden vast dat bepaalde zaken niet kloppen, maar deden er niet aan.

De plotselinge onthulling van die interne documenten maakte destijds duidelijk hoe de vork in de steel zat. In plaats van het roer om te gooien, kozen laffe raadsleden ervoor om weg te kijken en hun tijd uit te zitten.

Voor en tegenstanders roepen dat het EWH-dossier onnodig veel belastinggeld heeft gekost. Advocaten, externe adviseurs, onderzoeksbureau’s en tijdverslindende procedures zorgden vooroplopende kosten. De gemeente wijst naar de broers Slewe als veroorzakers.

De Jet Schol-papers tonen een gemeente die grof geschut niet schuwt. Het blijkt dat Bloemendaal een volwaardig strijdplan heeft opgesteld om het Elswoutshoek-dossier in haar voordeel te keren.

De documenten tonen aan dat:

•de hoogste gemeenteambtenaar (gemeentesecretaris) wil niet vermelden wie aanwezig was bij strategiebespreking rondom Elswoutshoek.

•een ambtenaar wint -op kosten van de belastingbetaler- bij de externe gemeente-advocaat advies in om te voorkomen dat hij strafrechtelijk kan worden vervolgd (voor geheime telefoonopnamen).

•een gemeentelijke ICT-architect checkt eigenhandig de uitgaande e-mails van zijn collega’s.

•een mediaplan is opgesteld om journalisten te winnen voor de eigen boodschap (Haarlems Dagblad) en ongewenste berichtgeving (Weekblad Kennemerland-Zuid) via hoofdredactie aan de kaak te stellen.

Maar er is meer. In de documenten wordt ook verwezen naar een petitie. Deze petitie was opgesteld om de herverkiezing van voormalig VVD-burgemeester Nederveen veilig te stellen. Daarvoor werd de volgende tekst gebruikt:

“Alle middelen worden in de strijd geworpen door de broers Slewe. Verdachtmakingen en ambtenaren onder grote mentale druk zetten, convenanten ondermijnen waarin de gemeente Bloemendaal laat zien dat zij tot grote compromissen bereid waren.”

Het is schokkend dat de gemeente Bloemendaal heeft geholpen deze tekst te verspreiden. Het suggereert dat er met de Slewe’s geen zaken valt te doen en nagelt hen zonder weerwoord aan de schandpaal.

Toch stuurde de toenmalige secretaresse van de burgemeester en wethouders de petitie door naar anderen. Dat deed zij via het e-mailadres van de gemeente Bloemendaal (@bloemendaal.nl), herinnert een ingewijde. Vervolgens verzond een andere gemeentemedewerker het bericht naar een reeks buitenstaanders.

Met het doorsturen van de petitie heeft de gemeente haar neutraliteit verloren. Bloemendaal is een publieke instelling die is ingezet om partijpolitiek te bedrijven in het voordeel van een VVD-burgemeester. Het is schaamteloos en schokkend tegelijk.

Een publieke instelling wordt met belastinggeld betaald. Wanneer een gemeente wordt gebruikt voor de persoonlijke doelen van bestuurders, politici of ambtenaren, zal er daadkrachtig moeten worden opgetreden.

Volgens de wet moet een burgemeester dat doen. Hij bewaakt de integriteit van de organisatie. In Bloemendaal wijst de praktijk alleen iets anders uit.

*Persoonlijke noot: Tijdens de verschillende gesprekken die ik de afgelopen jaren met Rob en/of Hans Slewe heb gevoerd, heb ik hen nog nooit heb kunnen betrappen op een leugen. De huidige burgemeester, Elbert Roest, heb ik daarentegen (tijdens een gesprek over openbaarheid en transparantie) leren kennen als een praatjesmaker: mooie woorden, weinig actie.